Ondarruko portuan
mariñelen jakiak
mantel zurietan
errai ederrenak, 
haginak xurgatuz, 
fortunak gastatuz
ilargiari begira
habanoak erreaz. 
Bakailao usainez
bazterrak beteak
ahobetez irentsiz
zati koipetsuak
jeikitzen dira farrez
trumoien hotsera
bragetak hertsirik, 
guztiz mozkortuak. 

Lepoak okertuz
algara eroan
soinua azkenik
isiltzen den arte, 
orduan ozenki, 
begirada fierraz, 
birao eginaz
zerura begira.